Słownik terminów

Adware (z ang. Advertisment software) to oprogramowanie, które jest instalowane na komputerze lub urządzeniu mobilnym w celu wyświetlania reklam. Adware może być dodatkiem do innego oprogramowania lub może być zainstalowane samodzielnie. Czasami jest ono instalowany w sposób niezauważalny dla użytkownika i może powodować irytujące pop-upy reklamowe, które wyświetlają się na ekranie. Adware może również śledzić dane użytkownika i udostępniać je reklamodawcom. Wiele programów antywirusowych i zabezpieczeń identyfikuje i usuwa adware jako szkodliwe oprogramowanie.

Antywirus (ang. antivirus) to oprogramowanie lub usługa, której głównym celem jest chronić komputer lub urządzenie przed złośliwym oprogramowaniem, takim jak wirusy, trojany, robaki, adware i malware. Antywirus skanuje pliki na dysku i w sieci, w poszukiwaniu zagrożeń, a następnie usuwa je lub izoluje, aby uniemożliwić im rozprzestrzenianie się i wykonywanie swoich szkodliwych działań.

Antywirus jest ważnym narzędziem do ochrony prywatności i bezpieczeństwa danych, ponieważ złośliwe oprogramowanie może przechwytywać poufne informacje, np. hasła, numery kart kredytowych i inne wrażliwe informacje.

Istnieje wiele darmowych i płatnych programów antywirusowych na rynku, które oferują różne poziomy ochrony i funkcje. Dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiedni program antywirusowy, który będzie najlepiej dostosowany do potrzeb i wymagań użytkownika.

APT to skrót od Advanced Persistent Threat, co można przetłumaczyć jako Zaawansowane Trwałe Zagrożenie. APT to rodzaj ataku hakerskiego, który jest skierowany na konkretne cele i trwa przez dłuższy czas, niekiedy nawet miesiące lub lata. Celem ataku APT jest długotrwała penetracja systemów i sieci, a także uzyskanie dostępu do wrażliwych informacji i danych.

Ataki APT są często przeprowadzane przez grupy hakerskie związane z rządami lub korporacjami, a ich celem może być zdobycie konkurencyjnych informacji handlowych, danych dotyczących tajemnic wojskowych lub tajnych informacji politycznych.

APT są trudne do wykrycia i usunięcia, ponieważ hakerzy korzystają z zaawansowanych technik i narzędzi, aby ukryć swoją obecność i działanie. Dlatego ważne jest, aby organizacje wdrożyły wysokiej jakości systemy bezpieczeństwa informatycznego i regularnie aktualizowały swoje procedury bezpieczeństwa, aby zabezpieczyć się przed atakami APT.

ARP to skrót od angielskiej nazwy Address Resolution Protocol, co w tłumaczeniu na język polski oznacza "protokół rozwiązywania adresów". Jest to protokół sieciowy, który jest stosowany w komputerach, aby przypisać adres IP do adresu fizycznego (np. adresu MAC) w sieci lokalnej.

W sieciach komputerowych każdy komputer posiada unikalny adres IP i adres MAC. ARP umożliwia przypisanie adresu IP do adresu MAC, aby dane pakiety mogły być przesłane z jednego komputera do drugiego. ARP jest stosowany w sieciach typu LAN (Local Area Network), a jego głównym celem jest umożliwienie przesyłania danych między komputerami w sieci bez konieczności wysyłania ich do routera.

W razie potrzeby ARP może również uaktualnić swoją tablicę ARP, aby odpowiednio dostosować adresy IP do adresów MAC. To pozwala na utrzymanie aktualnych informacji o urządzeniach w sieci i umożliwia bezproblemowe przesyłanie danych.

Backdoor (z ang. "tylne drzwi") to ukryte wejście do systemu informatycznego lub oprogramowania, które umożliwia nieautoryzowanej osobie dostęp do niego. Backdoor jest często stosowany przez hakerów lub cyberprzestępców, aby uzyskać dostęp do poufnych informacji lub dokonać ataku na system. Backdoor może być również dodawany przez dostawców oprogramowania w celu umożliwienia łatwiejszego dostępu do systemu w celach diagnostycznych lub innych, ale takie działanie jest nieetyczne i niebezpieczne. Z tego powodu ważne jest, aby regularnie aktualizować oprogramowanie i korzystać z renomowanych programów antywirusowych, aby wykryć i usunąć backdoory.

BEC (ang. Business Email Compromise) to rodzaj oszustwa cybernetycznego, który polega na podszywaniu się pod zaufanego przedstawiciela biznesowego lub instytucji w celu wyłudzenia poufnych informacji lub pieniędzy. Oszuści korzystają z phishingu lub innych metod, aby uzyskać dostęp do kont e-mail i kontrolować je, a następnie wysyłają fałszywe wiadomości e-mail w imieniu posiadaczy tych kont, wywołując u odbiorców zaufanie i przekonując do podjęcia określonych działań.

BEC jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ oszuści często wykorzystują zaufane relacje i wiedzę na temat firmy, aby przekonać odbiorców do udostępnienia informacji lub pieniędzy. Aby chronić się przed BEC, ważne jest, aby zachować ostrożność przy otwieraniu wiadomości e-mail od nieznanych nadawców i nie udostępniać poufnych informacji lub pieniędzy na żądanie. Firma powinna również wdrożyć odpowiednie środki bezpieczeństwa, takie jak weryfikacja tożsamości nadawcy przed wykonaniem jakichkolwiek transakcji i regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego.

Black Hat, Grey Hat i White Hat to określenia, które opisują różne rodzaje hackerów i ich działalność.

Black Hat to określenie dla hakerów, którzy wykorzystują swoje umiejętności i wiedzę do przeprowadzania nielegalnych i szkodliwych działań, takich jak kradzież danych, ataki DDoS, włamania do serwisów internetowych i inne formy cyberprzestępczości.

Grey Hat to określenie dla hakerów, którzy nie są do końca dobrymi ani złymi. Mogą oni wykorzystywać swoje umiejętności do włamania do serwisów internetowych w celach testów bezpieczeństwa, ale czasami również do przeprowadzania nielegalnych działań.

White Hat to określenie dla hakerów, którzy wykorzystują swoje umiejętności i wiedzę do pomagania organizacjom i firmom w zwiększaniu ich bezpieczeństwa online. Są to eksperci od bezpieczeństwa, którzy pomagają w identyfikacji i usuwaniu luk w zabezpieczeniach, a także w edukowaniu pracowników i użytkowników o niebezpieczeństwach związanych z cyberprzestrzenią.

W każdej branży i organizacji ważne jest, aby współpracować z ekspertami od bezpieczeństwa, takimi jak White Hat, aby zwiększyć ochronę przed różnymi zagrożeniami cybernetycznymi.

Bot (z ang. "robot") to program komputerowy, który jest zaprogramowany do wykonywania określonych czynności automatycznie. Boty są często stosowane do automatyzacji powtarzalnych zadań, takich jak wysyłanie wiadomości, przetwarzanie danych i przeszukiwanie stron internetowych. Boty mogą być również używane do celów negatywnych, takich jak spamowanie lub ataki hakerskie. Wiele serwisów społecznościowych i platform komunikacyjnych wykorzystuje boty do moderacji treści i zapewniania bezpieczeństwa użytkowników. Boty również stają się coraz powszechniejsze w branży customer service, gdzie służą do automatycznego odpowiadania na pytania i prośby klientów.

Botnet (z ang. "sieć robotów") to zbiór zainfekowanych komputerów, które są zdalnie kontrolowane przez cyberprzestępcę lub hakera. Botnety są często wykorzystywane do przeprowadzania ataków DDoS (od ang. Distributed Denial of Service), w których wiele komputerów jednocześnie wysyła dużą ilość ruchu do jednego serwera, powodując jego przeciążenie i awarię. Botnety również służą do dystrybucji złośliwego oprogramowania, takiego jak wirusy i trojany, oraz do przetwarzania informacji poufnych, takich jak hasła i numery kart kredytowych. Ochrona przed botnetami może polegać na regularnym aktualizowaniu oprogramowania i korzystaniu z programów antywirusowych, a także na zachowaniu ostrożności przy pobieraniu i instalowaniu oprogramowania z nieznanych źródeł.

CERT (ang. Computer Emergency Response Team) to zespół specjalistów, który jest odpowiedzialny za reagowanie na incydenty związane z bezpieczeństwem informacji i cyberprzestępczością. CERT jest zwykle zaangażowany w ochronę sieci komputerowych, systemów informatycznych i danych, a także w dostarczanie informacji i wsparcia w sytuacjach kryzysowych.

Funkcje CERT-ów mogą obejmować:

• Monitoring i analizę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem sieci
• Koordynację reakcji na incydenty związane z bezpieczeństwem informacji
• Udzielanie wsparcia technicznego i informacji dla użytkowników i organizacji
• Współpracę z innymi jednostkami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo informacji i cyberprzestępczość
• Badanie i analiza przypadków cyberprzestępczości i wyciąganie wniosków w celu poprawy bezpieczeństwa sieci

CERT-y działają na różnych poziomach, od krajowych do międzynarodowych, i są często związane z rządami, agencjami bezpieczeństwa i przedsiębiorstwami. Ich głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i stabilności sieci komputerowych i systemów informatycznych, a także udzielanie wsparcia i informacji w sytuacjach kryzysowych.